Mijn profiel

Mijn foto
Welkom op mijn weblog. Op deze weblog beschrijf ik allerlei zaken die me bezig houden. Dit kunnen persoonlijke gebeurtenissen zijn, werkgerelateerde gebeurtenissen of humoristische zaken die mij opvallen. Kijk en lees met me mee. U bent van harte welkom

27 februari 2007

God


In de Volkskrant zijn brieven aan God te lezen die zijn geschreven door min of meer bekende Nederlanders. Zeezeiler Henk de Velde zeilt vanaf 1978 over de wereldoceanen voor het grootste deel solo. Hij schreef een brief die mij bijzonder trof.
Een citaat wil ik met u delen.
"Wij kleine mensen hebben u zo aards, zo menselijk, zo begrijpbaar gemaakt (..) Mij is geleerd dat u ons hebt gemaakt, maar u hebt mij laten weten dat wij u hebben gemaakt."
Deze zin geeft mijn eigen gedachten hierover prachtig weer. God wordt in de hoofden van mensen geschapen. De gedachten, de dromen, de liefde en de haat, de wensen van mensen; al deze door chemische reacties geïnitieerde uitingen in het menselijk brein maken God. Laten god bestaan en laten het geloof tot leven komen. Wij, mensen, maken God in ons hoofd. Het geeft ons zekerheid, het geloof dat we worden ondersteunt, geholpen maakt ons sterker, geeft ons meer vertrouwen. Het is een prachtig mechanisme in ons hoofd. In onze hersenen spelen zich processen af die ons vertrouwen geven en sterker maken. Goed dat "God" het zo bedacht heeft.

26 februari 2007

Vechtende dokters


De eerste ochtend na een vakantie is altijd vreemd. Vroeg wakker en het gevoel dat het tijd is om op te staan. Een blik op de wekker laat zien dat ik nog minstens drie kwartier kan slapen. Dit lukt echter niet en kruip lekker tegen het warme lijf van mijn vrouw aan. Zij is in diepe slaap. Op zo’n moment bekruipt me het ambivalente gevoel: streel ik haar zachtjes wakker of voel ik alleen haar warmte en slaapt zij lekker door. Ik kies voor het laatste en laat haar met rust.
Toch nog onverwachts loopt de wekker af en ik ga snel uit bed. s’Maandags is het altijd druk op de weg en omdat mijn dag begint met een operatieprogramma moet ik zorgen dat ik op tijd ben.

In de auto hoor ik een opmerkelijk bericht. In Almere is tijdens de voorstelling van de musical “Grease” de auto van de hoofdpersoon van het podium in de orkestbak gereden. Gelukkig bleef de schaed beperkt, een gebroken pols, een hersenschudding en enkele deuken in de auto.Ik vraag me af hoe de mensen in de zaal hebben gereageerd. Een deel van het publiek zal gedacht hebben dat het bij de voorstelling hoorde en zal verwonderd naar de echtheid van het geheel hebben gekeken. Een ander deel zal meteen hebben begrepen dat dit een bijzondere voorzetting van de voorstelling was. Langzaam zal voor iedereen duidelijk zijn geworden dat deze voorstelling verschilt van de 120 voorgaanden. Sommigen werden zelfs onwel van de schrik en moesten zich onder doktersbehandeling stellen.

Een ander opmerkelijk bericht las ik in de zondagskrant. In Belgrado zijn twee chirurgen slaags geraakt tijdens het verrichten van een blindedarmoperatie. Ook buiten de operatiekamer ging de ruzie verder en de ingreep werd afgemaakt door een assistent.
Het blijft natuurlijk de vraag waarover ze ruzie maakten. Misschien had een chirurg zich minachtend uitgelaten over de vaardigheden van de ander; misschien kregen ze ruzie over de verdeling van het geld of was de gunst van een mooie Servische verpleegkundige de inzet van dit meningsverschil. De patient heeft er gelukkig niets van gemerkt en dit voorval bewijst wederom het nut van het verrichten van operaties onder narcose.

25 februari 2007

Wintersport 2007


25 februari 2007

Gisteren terug van een heerlijke week skien met ons gezin in Aminona in Zwitserland. Weinig sneeuw maar veel zon, alleen maar zon. De sneeuw hoog op de bergen was goed genoeg voor gemiddelde skiers zoals wij echter in de loop van de middag, als de zon enkele uren haar werk had gedaan, werden de pisten moeilijker. Veel natte papperige sneeuw en teveel skiers. Zo tegen 15.00 uur werd het dan tijd voor een biertje op het zonovergoten terras.
Zo'n week met een vast ritme: opstaan, ontbijten, skien, terrasje, terug naar chalet, eten, spelletje, koffie en slapen is heerlijk. Veel saamhorigheid en als gezin dicht bij elkaar.
Thuis vervalt iedereen weer snel in het oude ritme. Kinderen gaan hun eigen gang en de was en andere spullen worden schoongemaakt en opgeruimd. Het kost me dan altijd weer enige tijd om de omschakeling te maken.
Vanmorgen hardgelopen, geeft altijd een beter gevoel in het hoofd. Het lichaam voelt dan fit en sombere gedachten worden vervangen door meer positieve. In " de halve van Egmond" beschrijft Bram Bakker de waarde van hardlopen. Liever een maraton dan een burn out zegt genoeg. Naar mijn mening geldt dit voor alle lichamelijke activiteiten, fysieke energie zorgt voor prettige stoffen in de hersenen waardoor het leven aangenamer wordt.