De eerste ochtend na een vakantie is altijd vreemd. Vroeg wakker en het gevoel dat het tijd is om op te staan. Een blik op de wekker laat zien dat ik nog minstens drie kwartier kan slapen. Dit lukt echter niet en kruip lekker tegen het warme lijf van mijn vrouw aan. Zij is in diepe slaap. Op zo’n moment bekruipt me het ambivalente gevoel: streel ik haar zachtjes wakker of voel ik alleen haar warmte en slaapt zij lekker door. Ik kies voor het laatste en laat haar met rust.
Toch nog onverwachts loopt de wekker af en ik ga snel uit bed. s’Maandags is het altijd druk op de weg en omdat mijn dag begint met een operatieprogramma moet ik zorgen dat ik op tijd ben.
In de auto hoor ik een opmerkelijk bericht. In Almere is tijdens de voorstelling van de musical “Grease” de auto van de hoofdpersoon van het podium in de orkestbak gereden. Gelukkig bleef de schaed beperkt, een gebroken pols, een hersenschudding en enkele deuken in de auto.Ik vraag me af hoe de mensen in de zaal hebben gereageerd. Een deel van het publiek zal gedacht hebben dat het bij de voorstelling hoorde en zal verwonderd naar de echtheid van het geheel hebben gekeken. Een ander deel zal meteen hebben begrepen dat dit een bijzondere voorzetting van de voorstelling was. Langzaam zal voor iedereen duidelijk zijn geworden dat deze voorstelling verschilt van de 120 voorgaanden. Sommigen werden zelfs onwel van de schrik en moesten zich onder doktersbehandeling stellen.
Een ander opmerkelijk bericht las ik in de zondagskrant. In Belgrado zijn twee chirurgen slaags geraakt tijdens het verrichten van een blindedarmoperatie. Ook buiten de operatiekamer ging de ruzie verder en de ingreep werd afgemaakt door een assistent.
Het blijft natuurlijk de vraag waarover ze ruzie maakten. Misschien had een chirurg zich minachtend uitgelaten over de vaardigheden van de ander; misschien kregen ze ruzie over de verdeling van het geld of was de gunst van een mooie Servische verpleegkundige de inzet van dit meningsverschil. De patient heeft er gelukkig niets van gemerkt en dit voorval bewijst wederom het nut van het verrichten van operaties onder narcose.
Toch nog onverwachts loopt de wekker af en ik ga snel uit bed. s’Maandags is het altijd druk op de weg en omdat mijn dag begint met een operatieprogramma moet ik zorgen dat ik op tijd ben.
In de auto hoor ik een opmerkelijk bericht. In Almere is tijdens de voorstelling van de musical “Grease” de auto van de hoofdpersoon van het podium in de orkestbak gereden. Gelukkig bleef de schaed beperkt, een gebroken pols, een hersenschudding en enkele deuken in de auto.Ik vraag me af hoe de mensen in de zaal hebben gereageerd. Een deel van het publiek zal gedacht hebben dat het bij de voorstelling hoorde en zal verwonderd naar de echtheid van het geheel hebben gekeken. Een ander deel zal meteen hebben begrepen dat dit een bijzondere voorzetting van de voorstelling was. Langzaam zal voor iedereen duidelijk zijn geworden dat deze voorstelling verschilt van de 120 voorgaanden. Sommigen werden zelfs onwel van de schrik en moesten zich onder doktersbehandeling stellen.
Een ander opmerkelijk bericht las ik in de zondagskrant. In Belgrado zijn twee chirurgen slaags geraakt tijdens het verrichten van een blindedarmoperatie. Ook buiten de operatiekamer ging de ruzie verder en de ingreep werd afgemaakt door een assistent.
Het blijft natuurlijk de vraag waarover ze ruzie maakten. Misschien had een chirurg zich minachtend uitgelaten over de vaardigheden van de ander; misschien kregen ze ruzie over de verdeling van het geld of was de gunst van een mooie Servische verpleegkundige de inzet van dit meningsverschil. De patient heeft er gelukkig niets van gemerkt en dit voorval bewijst wederom het nut van het verrichten van operaties onder narcose.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten